wstawka — ż III, CMs. wstawkawce; lm D. wstawkawek 1. «rodzaj koronki wstawianej do bielizny, a także do bluzek, sukien damskich» Tiulowa, koronkowa wstawka. 2. «wyraz, tekst, partia baletowa, muzyczna, scena filmowa itp. włączone, wpisane w dany tekst… … Słownik języka polskiego
БЛОК-BCTÁBKA — часть здания, выполненная из унифицированных конструкций и соединяющая под разными углами в плане типовые секции или типовые дома (Болгарский язык; Български) блок вложка (Чешский язык; Čeština) spojovací krček (Немецкий язык; Deutsch)… … Строительный словарь
ВСТАВКА ПАНЕЛЬНАЯ — стеновая панель, используемая в качестве доборного элемента или связи жёсткости (Болгарский язык; Български) панелна вложка (Чешский язык; Čeština) doplňkový panel; doplňkový dílec (Немецкий язык; Deutsch) Zwickelplatte (Венгерский язык; Magyar)… … Строительный словарь
ВСТАВКА ПОДОКОННАЯ — крупный блок с нишей для отопительного прибора, располагаемый под окном между простеночными блоками (Болгарский язык; Български) подпрозоречна вложка (Чешский язык; Čeština) parapetní stěnový blok (Немецкий язык; Deutsch) Fensterbrüstungselement… … Строительный словарь
ВСТАВКА ПРЯМАЯ — прямой участок между соседними кривыми в плане дороги (Болгарский язык; Български) прав участък (Чешский язык; Čeština) přímý úsek (Немецкий язык; Deutsch) Zwischengerade (Венгерский язык; Magyar) egyenes betétszakasz (Монгольский язык) шулуун… … Строительный словарь
divertimento — n ndm a. n III, D. divertimentota, Ms. divertimentoncie; lm D. divertimentotów 1. muz. «instrumentalna forma muzyki rozrywkowej z XVIII w., pośrednia między suitą a symfonią, przeznaczona na niewielki zespół orkiestralny; serenada» 2. muz.… … Słownik języka polskiego
dźwiękowy — przym. od dźwięk Nagranie dźwiękowe. Fala dźwiękowa. Drgania dźwiękowe. Wstawka dźwiękowa w widowisku. ∆ Film dźwiękowy «film z towarzyszącym mu zsynchronizowanym nagraniem dźwięku» ∆ Kamera dźwiękowa «urządzenie do zapisywania dźwięku na taśmie… … Słownik języka polskiego
interludium — n VI; lm M. interludiumdia, D. interludiumdiów 1. muz. «wstawka instrumentalna między poszczególnymi częściami większego utworu wokalnego lub instrumentalnego» Interludium fortepianowe. 2. → intermedium w zn. 1 ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
intermedium — n VI; lm M. intermediumdia, D. intermediumdiów 1. lit. teatr. «utwór sceniczny (np. dialog, skecz, pantomima, taniec) grany w przerwach między aktami wystawianej sztuki; w teatrze średniowiecznym: wstawka o charakterze komicznym między częściami… … Słownik języka polskiego
intermezzo — [wym. intermedzdzo] n I; lm M. intermezzozza, D. intermezzozzów 1. muz. «rodzaj miniatury fortepianowej komponowanej w okresie romantyzmu (XIX w.)» 2. muz. teatr. «wstawka muzyczno dramatyczna o charakterze komicznym w antraktach włoskiej opery… … Słownik języka polskiego
